evet, fucking delicious mı olacak, yoksa fucking disgusting mi olacak?
"tapas" denildiği zaman, basit görünen, lakin sadece sosun bile 77 malzemeden yapıldığı naneler akla gelse de, bazısı gerçekten oldukça basittir moruk.
en fazla tüketilen tapas, şüphesiz ki ileride burada üzerinden geçeceğim "patatas bravas" olmakla birlikte, ona kafa tutanı ise sarımsaklı mantar.
italyan mutfağını araştırdığım vakitlerde, genelde farklı pişirme teknikleri, farklı yağlar - zeytinyağı, tereyağı veya beraber - kullanılarak yapılan sarımsaklı karides.
ikisinin de kalan malzemeleri ve pişirilmeleri neredeyse aynı.
şimdi bu akdeniz mutfağının iki baba yöresinden benzer iki tarifi aynı tabakta biraraya getiriyoruz.
basit iki yemek, ancak devlerin buluşması. trevanian'ın da dediği gibi, bilgilerden geçip, basitliğe varmalı yeğenim.
tutup da burada 72 saat yapımı süren karmaşık yemeklerden bahsederek hemen korkutmamalı el alemi, değil mi?
 |
| minyatür makineyle bu fotoğrafa dua et. |
ne lazım?
bu, bir kişilik malzeme. çünkü kendime yapıyorum.
mantar, bir miktar,
karides, 13-15 adet soyulmuş, kabuksuz, nü. gerçi gordon paşa bunu kabuğuyla yapıyor,
sarımsak, 2 diş veya bir fildişi boyutu,
maydonoz, 3 - 5 dal, kıyılacak,
acı, tango kırmızısı biber, chilli,
ekstra ekstra ekstra ekstra virgin zeytinyağı (sanırım sızmanın da sızması oluyor),
halis mulis tereyağı,
tuz - karabiber,
bir limonun çeyreği,
davul tozu
nasıl olacak bu iş?
moruk, mantar suyunu epey salan bir arkadaş. karides öyle mi? aynı anda yapmak yemedi şu anda.
onun için şöyle bir yol izliyoruz:
tavaya zeytinyağını koyuyoruz, ben diyeyim yarım çay bardağı, sen de bir çay bardağı, ama fazla olmasın. kızdırıyoruz. ince doğranmış 2 diş sarımsakla ince kıyılmış acı kırmızı biberi bunda şöyle bir çeviriyoruz ve mantarları ekliyoruz. tuz ve karabiber.
bu esnada, fırına vereceğimiz toprak kabın içine tereyağı koyup bir miktar ateşte kabı el yakmayacak şekilde ısıtıp eritiyor ve limon suyuyla karıştırıp karidesleri içine diziyoruz.
mantar suyunu salıp çektikten sonra, tavada ne var ne yoksa karideslerin üzerine boşaltıyoruz ve önceden ısıtılmış fırına veriyoruz.
kaç derece?
fırınlara güvenmiyorum, söyledikleri derecede takılan fırını bir tek bizim analitik kimya laboratuvarında gördüm. onda bile hatırı sayılır sapma var. yeterince sıcak olacak işte arkadaş.
ben diyim 250, sen de 190. celcius tabii ki.
üzerine mantar ekledikten sonra siz nasıl göreceksiniz bilmem, ama benim her şeyi gören gözlerim karideslerin rengi değişince fırından çıkartıyor.
en son üzerine maydonoz serpiştiriyoruz.
koyu yeşil - koyu bordomtırak domatesle, adı tomate kumato, türkçesi nedir, bilmiyorum, hazırlanmış bir salata ve rose şaraptan dönme şampanyamsı saçma sapan bir içecek eşliğinde mideye indirmece...
netice:
fucking delicious!!!
daha evvel ayrı ayrı yapmıştım, birarada yapmak için biraz daha tecrübe etmeli ve doğru yolu bulmalı.
neticede, sarımsakları biraz yakıp, tereyağını fazla kaçırdığımdan ve mantarı biraz sulu bırakıp acele etmemden ötürü: 8/10. adamakıllı yapsam 10/10 olurmuş.
maliyet hususunda da değerlendirmelerim olacak fakat şu an değil. 400 g karidesi 2.35 euro'ya, extra virgin zeytinyağının litresini 1 litre bilmemneorras suyundan ucuza aldığım yerde bu yemeğin maliyeti artistik soslu makarna kadar bile tutmuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder